تحلیلی پیرامون واکنش مدعیان روشنفکری به مقتل خوانی بهاره رهنما

بسمه تعالی

فضای غبارآلودشبه روشنفکری این باربه قدری واضح خود را نشان داد که با اندکی تأمل ودقت می توان دریافت که افاضات دروغین مدعیان روشنفکری نه تنها تحجر است وچه بساگاهی نیز به تخریب افرادی منجرمی شود که نتوانسته اند انتظارات این افراد را درجهت سرتاپا روشنفکرشدن برآورده سازند.

به هرحال در توضیح ماوقع جریان اخیر باید گفت که چندی پیش ،اجتماع آیینی اصحاب فرهنگ و هنر با نام «سوگ جامه‌ها» با مقتل‌خوانی بهزاد فراهانی، فرزاد حسنی، بهاره رهنما و با مرثیه خوانی حسام‌الدین سراج و رسول نجفیان در برج میلاد پی گرفته شد؛ امامتأسفانه انعکاس گفته‌های بهاره رهنما در مراسم مقتل‌خوانی، با واکنش‌های تندی از سوی برخی اشخاص و ‌رسانه‌ها همراه شد که نشان داد مدعیان روشنفکری به مانند همیشه تفاوت نقد و تخریب را درک نکرده‌اند.!

بهاره رهنما که حین مقتل‌خوانی در برج میلاد اشک می‌ریخت، گفته بود: مقتل خوانی من ادای دین به کودکان بود و خوشحالم که توانستم نذرم را در اینجا ادا کنم. نگران بودم به مراسم نرسم. در راه دعا می‌کردم سعادت این مقتل خوانی نصیبم شود و بتوانم سهم کوچکی در آیین‌های عاشورایی داشته باشم.

وی افزوده بود: من سفیر انجمن حمایت از کودکان هستم و دلم می‌خواست با مقتل خوانی، ارادتم را به کودکان کربلا و کودکان بی‌پناه امروز نشان دهم. من نذری داشتم که امسال ادا شد و مقتل خوانی در برج میلاد، ادای دینی است که با روا شدن حاجتم امشب آن را ادا کردم. امیدوارم روزی برسد که هیچ کودکی اسیر تیرهای خشم نباشد و کودکان ما از گزند خرافه و تعصب دور بمانند.

درپاسخ به انتقادات این افرادوواکنش های تند و مخربشان به حرکت بهاره رهنما جوابیه ودل نوشته های وی درصفحه ی فیس بوک خودسببی شدتا بسیاری از رسانه ها و قلم ها تحلیل های متفاوتی ارائه دهند وبعضی زبان به مدح و بعضی به ذم وی بگشایند.خانم رهنما درپاسخ به یاوه گویی های این افراد بازبان محاوره این گونه نوشت :

«شنیدم حال خیلی‌ها خرابه سر مقتل‌خونی من؛ از بی‌بی‌سی و... بگیر تا خیلی از روشنفکرنماهای دیگه. جوابم فقط به این آدما اینه زیر پرچم حسین (ع) سینه زدن لیاقت می‌خواد. افتخار می‌ کنم که از بچگی این ‎ ارادت رو داشتم و دارم.

جالبه که حتی مصاحبه با تلویزیون رو به خاطر همین حواشی بعد برنامه حذف کردم و انجام ندادم اما نمی‌دونستم هنوزم آدمایی هستن که به خاطر اعتقاد مذهبی که خیلی شخصیه، توهین می‌کنن و به اسم دموکراسی فحاشی می‌کنن و آنقدر وقاحت دارن که علمداری امام حسین (ع) رو تحجر بدونن.

بازم تأکید می‌کنم من افتخار می‌کنم به خواندن مقتل حضرت رقیه در محرم سال هزار و سیصد و نود و سه شمسی و نذر کردم تا زنده ام برای همه کودکان مظلوم در جنگ و به عنوان سفیر انجمن حمایت از حقوق کودکان مقتل حضرت رقیه رو برای مردم بخو‌نم. یا حسین‌».

خب اما نظربه سخنان خانم رهنما وپس لرزه های آن لازم است به ذکر نکاتی پرداخته شود:

اولا اینکه مفتخریم جامعه ی هنری ایران باسراسر جامه ی روشنفکری ای که برتن خودپوشانده است نسبت به افرادی که صرفا داعیه ی روشنفکربودن دارند چنان دهن کجی می کند وآتشین پاسخ می گویدکه خانم رهنما هنرپیشه ی زن معروف ایرانی درپایان درموردشان چنین می نویسد:

« به احترام صاحب مجلسی که بخاطرش به من هتاکی شد به احترام آرامش خانواده و دوستانم و اینهمه طرفدار بزرگوار از طیف های مختلف جامعه آخرین پست را در مورد این جنگ سایبری سازماندهی شده مینویسم اول اینکه خدا را شکر میکنم که دست دشمنم و قصدش را خواندم و روشن شدم. دوم اینکه حسین معززی نیا سردبیر بیست و چهار که متاسفانه این روزها سرطان خون دارد دیروز خواندم که نوشته بود این روزهای بیماری ، چشم من را بر محبت آدم های بسیاری گشود که اگر این فرصت نبود شاید حسش نمیکردم منهم به خداوندی خدا از این دشمن هدفمند ممنونم که خَیل عظیم طرفداران بزرگوار مرا با طیف گسترده شان به من نشان داد، دوم اینکه به حکم پیامبر مهربانی إیمان دارم که گفت بخدا قسم اگر همه آدمها جمع شوند تا کسی را به زمین بزنند و خدا نخواهد چنین نمیشود و اگر همه آدمها جمع شوند و بخواهند کسی را بالا ببرند و خدا نخواهد باز هم این امر غیر ممکن است پس تلاش من و ما هیاهوی بسیار است برای هیچ ، در این مدت منی که چون آنان ادعای روشنفکر ی ندارم جز یک تنوره چی چیزی نگفتم نه با بدنش و قدش و نه با کم مویی و دماغش من تنوره چی خواندمش چون فریاد های قلمش من را یاد تنوره کشیدن دیو های داستان های بچگی می انداخت که هرگز باورم نمیشد روزی واقعی باشند آخر از همه اینکه من مظلوم نما نیستم اما ظلم ستیز چرا به شدت هستم تا الان حکم بر من به روشن سازی و دادن جواب بود و از این چالش لذت هم بردم و بسیار آموختم اما خوب من بعد اگر ادامه دهم به نازنینم و اینهمه مردم بزرگواری که دوستم دارند ظلم کرده ام پس می سپارمش او و سازندگان این موج را به گلوی تیر خورده سه ساله امام حسین(ع) که تا به امروز هرگز چنین نکرده بودم و بخاطر عزیزانم و خانواده ام هر چقدر هم این جنگ سازماندهی شده روانی تان را ادامه دهید نه میخوانم، نه جواب میدهم گاهی واقعا آخرین سنگین سکوت است ،پیگیری قانونی هم اگر بجایی رسید که رسید و اگر نرسید حتما دلایلش را اگر زنده ماندم خواهم گفت و خواهم نوشت به سوالات و اطلاعات غلط یا حتی درست هم در این مورد جوابی نخواهم داد به جای خوبی سپردم تنوره چی و یارانش را حالا آنچه بین ما حکم میکند حقانیت اعتقادات من است و بس مادر بزرگم را خدا بیامرزد همیشه میگفت در اوج خشم دست را به علامت الله اکبر بالا ببر و بگو الله اکبر و همه چیز را به بسپار و باقی را پشت سر بیانداز این آخرین جواب بود و ...الله اکبر.»

ثانیا درتوضیح این مطلب وروشنگری این موضوع بایدگفت که  :

ارزش های دینی و آیینی در جامعه ی اسلامی کاملا پدیده ای اجتماعی وحتی سیاسی بوده ونبایدآنرا صرفا به عقاید شخصی مربوط دانست وبخاطر دخالت دراین جنبه روشنفکرنمایان را سرزنش کرد واین همان چیزی است که درنوشته های خانم رهنما نیز دیده می شود که جادارد به ایشان نیز این موضوع را گوشزد کنیم که نباید گذاشت سکولاریسم دنیامدار شکست خورده ی غربی ، برروح جامعه ی متدین ما وعلی الخصوص هنرمندان و بازیگران غالب شود.درواقع خطری که ازاین جانب ما احساس می کنیم مربوط به همین جنبه است چراکه سکولاریسم هم به معنای مخالفت صریح بادین نیست بلکه در جامعه ی سکولارهم اعتقادات دینی تا زمانی که صرفا به اعتقادات شخصی مربوط باشد محترم است. مروجان این اندیشه باید بدانند که اگرچه براساس آموزه های سکولاریستی دینداری تکلیفی برعهده افراد جامعه نیست وامری دلخواهانه و داوطلبانه است اما این اندیشه نه تنها باروح اسلام سیاسی واسلام ناب محمدی همپوشانی نمی کند بلکه تضادآن حتی در بحث نهضت عاشورا وحرکت تاریخی امام حسین (ع) ویاران ایشان نیز به عینه خود را نشان می دهد. مقام معظم رهبری نیز درتذکراین مطلب به هیئات مذهبی و عشاق امام حسین (ع) فرموده اند:

«هیئتها نمیتوانند سکولار باشند؛ هیئتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقه‌‌مند به امام حسین است، یعنی علاقه‌‌مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین این است. اینکه آدم در یک مجلس روضه یا هیئت عزاداری مراقب باشد که مبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است. البتّه معنای این حرف این نیست که هر حادثه‌‌ی سیاسی در کشور اتّفاق می‌‌افتد، ما باید حتماً در مجلس روضه آن را با یک گرایش خاصّی - حالا یا این طرف، یا آن طرف - بیان کنیم و احیاناً با یک چیزهایی هم همراه باشد؛ نه، امّا فکر انقلاب، فکر اسلام، خطّ مبارکی که امام (رضوان الله علیه) در این مملکت ترسیم کردند و باقی گذاشتند، اینها بایستی در مجموعه‌‌ها و مانند اینها حضور داشته باشد.»

ثالثا پیرامون همین بحث باید یادآورشد که علمداری برای امام حسین وزیرپرچم امام حسین بودن صرفابا مقتل خوانی احیا نمی شود و بهتراست خانم رهنما وافرادی مثل ایشان که شاید اعتقادات مذهبی شان را در گوشه ای از پازل زندگی شخصی شان قرار داده اند با نگاهی به سیره ی ائمه ی اطهار(ص) وحرکت تاریخی امام حسین نه تنها به این پدیده بارویکردی اجتماعی و سیاسی بنگرند که این واکنش ها و انتقادات نیز برآن صحه می گذارد ، بلکه درعقاید سیاسی خود نیز تجدیدنظرکنند وتوجه کنند که اگردر سپاه محمد(ص) وزیرپرچم حسین (ع) بودن لیاقت می خواهد درمقابله بودن باافرادی که حرمت امام حسین (علیه السلام) را هم نگه نداشتند هم لیاقت میخواهد. درواقع حامی فتنه وفتنه گران نبودن هم لیاقت می خواهد.خوب است پاسخ ها وواکنش های تند خودرانسبت به کسانی نیزابراز بدارند که درروز عاشورای سال 88احترام سرور و سالار ما را نگه نداشتند وبا کف وسوت وهلهله زیرپرچم یزید نقش بازی کردند. این افراد نه تنها مبارزه با دین وعقایدمذهبی را در عرصه ی زندگی شخصی افراد متدین جامعه ی ما به نمایش نگذاشتند بلکه این اقدام پلیدرا به خیابان ها کشاندند وارزشهای میلیونها انسان مسلمان وشیعه را پایمال کردند.

اماباوجود همه ی اینها بسیار خرسند وخشنودیم که این بارخانم رهنما رسانه ای شد برای پاسخ کوبنده به روشنفکرنماهایی که سلاحی جزآموزه های سکولاریستی ولائیک غیرعلمی وشبه علمی خود ندارند وبه نام دموکراسی و روشنفکری گاهی سرازبرف بیرون می آورندوتریبون بدست می گیرند وطبق عادت مألوفشان ارزش های مقدس دینی را به سخره می گیرند. امیدواریم  که انشاءالله جامعه ی بابصیرت وانقلابیمان وخصوصا جامعه ی هنری روز به روز در راه احیای ارزشهای حسینی وعاشورایی به معنای تام کلمه گام بردارندوموجبات ناراحتی وخشم این افراد را بیش ازپیش فراهم آورند وبرتعداد واکنش هایشان بیفزایند که آنروز همان روز موفقیت وپیروزی ماست...