14اصل اخلاق تشکیلاتی

 

                                                                       بسمه تعالی

سلام علیکم

با عرض معذرت نسبت به غیبت طولانی در وبلاگ به دلیل خواندن برای امتحان ارشد...

متن زیر در دو نوبت در جمع دانشجویان انجمن های اسلامی شهید بهشتی و بیرجند با عنوان اخلاق تشکیلاتی مطرح شد و همچنین در جزوه ی اردو های تشکیلاتی انجمن بیرجند مطرح شد.به همین مناسبت ورودی ها خطاب متن هستند که البته برای همگان مناسب می باشد.

سلام بر ورودی های اردوی انجمن....

بی مقدمه عزیزان من اخلاق تشکیلاتی اصولی دارد:

1.خود سازی:

مبارزه تا ابد ادامه دارد....

وقتی این جمله یا شبیه این جملات را میشنویم نخستین فضا برای ما یک جنگ تمام عیار به ذهن خطور می کند یا اینکه عباراتی مثل جنگ نرم به ذهن ما خطور می کند.ولی واقعیت این است که رسول خدا(ص) فرمودن که جهاد اکبر مبارزه با نفس است...

عزیزان علت ورود همه ی ما به تشکیلات مبارزه با نفس است.علل دیگر مثل فعال بودن،مفید بودن و....در اولویت های بعدی است....به این جمله از شهید بهشتی توجه کنید:

2برنامه‌های عملی‌ای که در‌آن، تفوق و برتری کارکرد ساختار اسلامی و نیروهای مؤمن به چشم بخورد؛ باید به‌گونه‌ای باشد که خواهر مسلمان و برادر مسلمان ما که از یک هم‌سن‌ و همکلاسی و هم‌رتبه‌ی غیر‌مسلمانش در مقام عمل دینی صالح‌تر است، در مقام عمل اجتماعی نیز سودمندتر باشد. اگر عمل شما به حال مردم سودمند واقع شو‌د، ماندنی خواهند بود. این بیان قرآن است. «فاما الزبد فیذهب جفاءً و امّا ما ینفع الناس فیمکث فی الارض» [کف می‌رود و آن‌چه برای انسان‌ها سودمند است می‌ماند. سوره‌ی مبارکه رعد/ آیه 17] سودمندی بیشتر ما باعث پیروزی ماست. به همین جهت در خودسازی فردی و جمعی انجمن‌ها باید طوری برنامه‌ریزی شود که در صحنه‌ی خدمت به مردم درخشید؛ نه برای تعریف مردم بلکه برای خدا.

بنابراین تلاش شما نسلی که نسل جدید انجمن خواهید شد بایداولا در جهت خودسازی باشد.دوستان من باید یه این نکته توجه کنید که خودسازی شما نباید شما را از فعالیت های اجتماعی دور کند....به این جمله مقام معظم رهبری روحی فداه توجه کنید:

اسلام انسان را یک موجود دوساحتى می‌داند؛ داراى دنیا و آخرت؛ این پایه‌ى همه‌ى مطالبى است که در باب پیشرفت باید در نظر گرفته بشود؛ شاخص عمده این است؛ فارقِ عمده این است. اگر یک تمدنى، یک فرهنگى و یک آئینى، انسان را تک ساحتى دانست و خوشبختى انسان را فقط در زندگى مادىِ دنیائى به حساب آورد، طبعاً پیشرفت در منطق او، با پیشرفت در منطق اسلام - که انسان را دو ساحتى می‌داند - بکلى متفاوت خواهد بود. کشور ما و  جامعه‌ى اسلامى آن وقتى پیشرفته است که نه فقط دنیاى مردم را آباد کند، بلکه آخرت مردم را هم آباد کند. پیغمبران این را می‌خواهند: دنیا و آخرت. نه دنیاى انسان باید مغفول عنه واقع بشود به توهم دنبالگیرى از آخرت، نه آخرت باید مغفول عنه واقع بشود بخاطر دنبالگیرى از دنیا. این بسیار نکته‌ى مهمى است. اساس، این است. آن پیشرفتى که در جامعه‌ى اسلامى مورد نظر است، اینچنین پیشرفتى است.

دوستان شرکت کننده در اردو بدانید حضور شما در اینجا نهایتا یک هدف را دنبال می کند،آن هم هر چه زودتر بوقوع پیوستن ظهور حضرت حجت(عج) است.بدانید در انجمنی که نماز شب و قرائت قرآن ترک شود که هیچ متداول نباشد،ان انجمن امکان ندارد سالم بماند.ما نمی دانیم که همه ی ما به عنوان انسان چه استعدادهای نهفته ای داریم.امام صادق(ع) در این مورد می فرمایند:

ما ضعف بدن عما قویت علیه النیة (1). اگر اراده قوى باشد، هیچ بدنى براى انجام دادن کار، ناتوان نیست.

که بابی باز کرده است این حدیث در عرفان......

ما نمی آییم  در تشکیلات که پیشرفت کنیم بلکه می آییم که تشکیلات بواسطه ی اعمال ما پیشرفت کند....بله ما نمی آییم که تشکیلات را فدای خود کنیم بلکه خود را فدای اهداف مقدس تشکیلات کنیم.دوستان بدانید که اگر برای خدا عمل کنید در تشکیلات خداوند موجبات پیشرفت شما را فراهم خواهد کرد.

2.دوری از ریاکاری و همچنین عدم حیا در امورخیر:

بنشینید شب ها با خود محاسبه کنید که اعمالی را که در طول روز در داخل تشکیلات انجام می دهید چقدر موجبات رضای الهی است و چقدر برای خودمان و نگاه های دیگران باشد.که در احادیث آمده است که خداوند خطاب به بنده ی ریاکار خود می فرماید:پاداش  تو در همان دنیا همان به به چه چه دیگران بود و به یکباره می بینید دست خالی هستید در آن دنیا در روزی که انبیا نیز در اظطرارند.اما نکته ی جالب این است که بسیار دیده شده است که کسی که با این نیات کار می کند نیز به اهداف خودش نمی رسد.

واما باز مراقبت کنیم که روحیه ریا ستیزی ما را از انجام اعمال خیر دور نکند.کما اینکه رسول خدا(ص) در این مورد می فرمایند:

«هیچ عملی را از روی ریا و خودنمایی انجام مده و از سر حیا و شرم آن را‌‌ رها نکن.»

3.عدم سوء استفاده از انجمن اسلامی:

عزیزان من توجه کنید که به نام اینکه انجمنی هستید نباید از امکانات دانشگاه استفاده ی شخصی ای بکنید که دیگران و دانشجویان عادی حق استقاده از آن را ندارند. به عنوان مثال به نام انجمن اتاقی از خوابگاه برای اعضای انجمن گرفته نشود.چون ما انجمن اسلامی هستیم حق نداریم سوءاستفاده کنیم.

رسول خدا(ص) در این مورد می فرمایند:

وای بر کسانی که دین را وسیله ی دست یافتن به دنیا قرار می دهند،گرگانی در لباس میشند،که  با نرم زبانانی مردم را فرییند،سخنان ایشان شیرین تر از عسل است و دل هایی چون گرگ دارند.خدای متعال می گوید:آیا از من غافل شده اند یا بر من گستاخی می کنند،به عزت و جلال خودم سوگند که در میان ایشان فتنه ای پدید خواهم آورد که بردبارشان را حیران کند.

4.عدم ریاست طلبی و همزمان مسئولیت پذیری:

ملعون من تراس و ملعون من هم بها(امیر المومنین می فرمایند:لعنت بر ریاست طلب و لعنت بر کسی که برآن همت می گمارد.)

واما از آنطرف اگر می بینید مسئولیت یا کاری در انجمن روی زمین مانده است سریع برداریدش انجامش دهید.مسابقه بدهید.

اِنّا عَرَضنا الاَمانَةَ عَلَی السَّماوَاتِ وَالاَرضِ وَ الجِبالِ فَاَبَینَ اَن یَحمِلنَها وَ اَشفَقنَ مِنهَا وحَمَلَهَا الاِنسَانُ اِنَّهُ کانَ ظَلُوماً جَهُولاً
ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه داشتیم آنها از حمل آن ابا کردند و از آن هراس داشتند امّا انسان، آن را بر دوش کشید، او بسیار ظالم و جاهل بود.

احزاب(33) ، آیه 72

واقعیت این است که ما در هنگام خلقت مسئولت در مقابل دین خدا را پذیرفتیم و حالا نمی توانیم از زیر بار آن فرار کنیم.

5.مطالعات معرفتی:

امام خمینی(ره) در دیدار اعضای انجمن اسلامی در سال58 اینطور می فرمایند:

.....یعنی همه چیزشان را تطبیق بدهند با احکام اسلامی و بینش از احکام اسلام،به همه ی ابعادش هم،تا آن حدودی که برایشان ممکن است پیدا بکنند،اسلام برای چه آمده است،چه می خواهد بگوید،این چه جور مکتبی هست،تمییز بدهند بین مکتب اسلام با سایر مکتب هایی که ادعاها دارند و واقعیت ها را ندارند.آن وقت مشغول فعالیت بشوند.ص64ج10 صحیفه امام(ره)

واما امام صادق(ع) تند تر با ما سخن می فرمایند:

اگر جوانی از جوانان شیعه را نزد من آورند که در دین تفقه نکرده باشد،او را ادب خواهم کرد.

واما عزیزان من موارد مورد نظر حضرت امیر(ع) را نیز مراقبت کنید که ایشان می فرمایند:

از آن بپرهیزید که بخاطر چهار چیز در جستجوی علم برآید:که با آن بر علما فخر بفروشید،یا با سفیهان به نزاع و مجادله بپردازید،یادر انجمن ها خودنمایی کنید،یا مردمان را با آن برای ریاست گرد خود فراهم آورید. الحیاه ج2 ص536